Is policy rond professionele mails in de privétijd een troef voor employer branding?

Mails beantwoorden na de werkuren: wat zegt de wet?

Enkele jaren geleden was Volkswagen één van de eerste Europese ondernemingen die besliste om de medewerkers na de uren geen e-mails meer te laten ontvangen. Ze werden geblokkeerd en konden pas de volgende dag een half uur voor het begin van de werkdag weer worden gelezen. In 2017 voerde Frankrijk het recht op onbereikbaarheid in en eind 2017 legde ook Kris Peeters een wetsvoorstel op tafel om aan de werkgevers de verplichting op te leggen om duidelijke afspraken te maken over de al dan niet verplichting om te antwoorden op mails en sms’en na de werkuren en in het weekend.

Die wet is nog niet goedgekeurd maar ondertussen namen een aantal bedrijven in ons land ook al zelf het initiatief om een duidelijk beleid te voeren rond de bereikbaarheid. Medewerkers van Lidl bijvoorbeeld krijgen sinds begin september na 18 uur en voor 7 uur ’s morgens geen interne mails meer. Die mogen wel nog worden verstuurd maar ze komen pas de volgende dag of na het weekend bij de bestemmeling aan. De supermarktketen wil op die manier voor de medewerkers voor een betere balans zorgen tussen werk en privéleven.

Werk en privé: hoe groot is het onderscheid?

Bij heel wat andere bedrijven blijven werk en privé door elkaar lopen, wat in deze fluïde samenleving ook bijna niet anders kan. Volgens een onderzoek van SD Worx, dat vlak voor nieuwjaar werd uitgevoerd bekijken 4 op de 10 (38%) van de Belgische werknemers ook na de werkuren nog hun werkmails en 27% werkt zelfs regelmatig thuis door. Maar dat lijkt volgens datzelfde onderzoek ook niet echt een probleem te zijn want 82% van de ondervraagde respondenten dat bereikbaar zijn het evenwicht tussen werk en privéleven eigenlijk weinig of niet verstoort. Het geeft aan dat het door elkaar lopen van werk en privé in een tijd waarin we ook op het werk veel bezig zijn met sociale media en privézaken eigenlijk onafwendbaar is in de steeds fluïdere samenleving. Dat blijkt volgens dezelfde studie van SD Worx ook uit de cijfers in Nederland. Daar lezen 44% van de werknemers ook professionele mails buiten de werkuren, maar 86% van de werkende bevolking stoort zich daar allerminst aan, omdat de flexibiliteit langs beide kanten werkt.

(G)een troef voor de employer branding

Uit deze en andere studies kunnen we allicht concluderen dat een policy rond het recht onbereikbaarheid wellicht niet echt als een troef kan gezien worden in de employer branding. Zeker de jongere generatie werknemers gaat er gewoon vanuit dat ze altijd bereikbaar moet kunnen zijn, zeker als daar tegenover staat dat ze ook meer zelf de sleutels in handen krijgt om tijd en plaatsonafhankelijk te werken. Naarmate er ook van de kant van de werkgevers meer flexibiliteit is, bijvoorbeeld ook voor het vastleggen van de vakantie, vinden werknemers het minder erg om altijd bereikbaar te zijn.

Initiatieven zoals dat van Lidl, dat met zijn e-mail en sms-beleid in de voetsporen trad van supermarktketen Colruyt, kunnen door de betrokken bedrijven wellicht als troef worden uitgespeeld in de employer branding, maar of het veel indruk zal maken op medewerkers blijft nog maar de vraag. Veel meer zullen ze zich aangesproken voelen door bedrijven die de autonomie en flexibiliteit garanderen om in zo ruim mogelijke mate zelf werk en privé op elkaar te kunnen afstemmen. De cijfers van het SD Worx onderzoek bevestigen dat: van de Belgen die werk en privé goed op elkaar kunnen afstemmen, is negen op de tien tevreden (92%) en geëngageerd (89%). In de groep waar werk en privé niet in balans zijn, is slechts 29% tevreden en 34% geëngageerd. Die laatste groep zou ook drie keer meer geneigd zijn om van job te veranderen.